Als kind was ik altijd al gefascineerd door de elementen, speelde liever met water, aarde, insecten etc dan met speelgoed. Er was altijd een vergrote interesse in de sterren en de maan en ik had altijd het idee dat ik meer ‘voelde’. Naarmate we dieper in het systeem zakken valt er een groot stuk conditionering over ons authentieke zelf heen en verdwijnen we in de voorgekauwde paden die de maatschappij ons graag ziet bewandelen. Ik ging internationaal economisch studeren, hield van verschillende talen en culturen en maakte prachtige reizen over de hele wereld. Uiteindelijk kwam ik in het harde bedrijfsleven terecht waar ik uitblonk in mijn keiharde, haast ijzige, manier van onderhandelen en aanpakken. Het moest altijd groter, meer en luxer. De grenzen vervaagden naarmate de winsten hoger werden. Extreem lange werkdagen, volgepropte weekenden, altijd ‘’aan’’ staan, overal bij zijn en alles mee willen maken. Na ruim 10 jaar iedere dag maar ‘meer’ te willen besefte ik dat ik mezelf volledig kwijt was. Geen luxere auto, designertas, groter huis, feestvriendschappen of instagram likes gingen mij redden. Ik was leeg van binnen.